Ervaar je wel eens onverwachte gebeurtenissen in je leven die je direct het gevoel geven dat er meer achter schuilt? Soms herken je deze betekenisvolle momenten pas achteraf, als cruciale keerpunten in je leven. Maar af en toe, heel zelden, weet je het meteen…

Laat me je over zo’n moment vertellen.

Het was een koude novemberavond op de tennisbaan, tijdens een fanatieke vrijdagavondcompetitie. Terwijl mijn adem wolkjes vormde in de lucht, stond ik klaar om ballen weg te slaan aan het net. Plotseling landde een tennisbal met een enorme snelheid recht op mijn neus! Terwijl ik uitriep: “Is er bloed? Staat mijn neus nog recht?”, drong het tot me door dat de bal perfect op mijn neus was terechtgekomen. Ik wist meteen: een millimeter naar links of rechts en mijn neus was gebroken. Dit kon geen toeval zijn. In dat fractie van een seconde besefte ik: dit betekent iets!

Ik voltooide de wedstrijd, zij het met een lichte hersenschudding. Achteraf bleek deze hersenschudding een vermomde burn-out te zijn.

Gedurende de periode die volgde, bleef een bepaalde mantra me steunen:

“Het leven wordt voorwaarts geleefd, en achterwaarts begrepen.”
– Soren Kierkegaard

Ik paste deze gedachte ook toe op de tennisbal, de hersenschudding en de burn-out. Ik hield mezelf voor dat er een moment zou komen waarop ik zou begrijpen waarom dit de enige weg was om te komen waar ik nu ben.

En verdomd, het bleek waar te zijn!

Toen ik het even niet meer wist, greep ik terug naar mijn oude passie voor tekenen. Ik begon zonder specifiek doel te tekenen, gewoon om weer plezier en vertrouwen in mijn tekenvaardigheden te krijgen. Vervolgens begon ik mijn herstelproces te visualiseren door tekeningen te maken van inspirerende citaten, inzichten, angsten en uitdagingen die ik onderweg tegenkwam. Ik tekende zelfs een komische situatie waarin ik als enige met kussens om me heen rechtop zat terwijl de rest van de yogaklas voorover boog.

Uiteindelijk vulde ik een heel boek met mijn tekeningen.

Langzaamaan krabbelde ik op en begon ik na te denken over mijn carrière. Hoe kon ik mijn leven een nieuwe richting geven op basis van de impact van die tennisbal? Moest ik meer doen met tekenen? Of met coaching, waar ik al mee bezig was vóór het incident?

Toen wees een vriendin me op mijn tekenboek en zei:

“Daphne, het is er al!

Dit boek, dit ben jij!

Dit is wat je doet!”

Ze gaf me waardevolle adviezen, zoals het geven van een naam aan mijn creatieve proces en ermee experimenteren. Ze zei dat ik geen nieuwe dingen hoefde te verzinnen, maar kon werken met wat er al was.

“Ga spelen!”.

En dat deed ik… Ik noemde het Life Journaling. Ik begon pilotworkshops te geven in de yogaschool en het was magisch. Nu wil ik deze helende kracht van tekenen graag delen met meer mensen, en daarom kun je nu via mijn website Life Journaling leren!

Soms denk ik nog steeds terug aan dat moment op de tennisbaan, met die bal op mijn neus.
o De bal lag letterlijk bij mij, en het was aan mij om actie te ondernemen.
o Het Universum had alleen maar een balletje opgegooid, maar het bracht alles in beweging.
o Gelukkig heb ik de bal, zij het met mijn neus, teruggeslagen.
o Ik heb ervoor gezorgd dat de bal in het spel – mijn leven – bleef.

En ja, die bal heeft echt iets voor me betekend!